Sakrament pokuty zalicza się do tzw. sakramentów uzdrowienia (obok sakramentu namaszczenia chorych). Bywa nazywany także sakramentem nawrócenia, sakramentem spowiedzi, sakramentem przebaczenia oraz sakramentem pojednania.
Sakrament pokuty i pojednania jest niezbędny w życiu chrześcijańskim. Chociaż chrzest daje człowiekowi nowe życie, to nie eliminuje słabości natury ludzkiej, która przejawia się w jej skłonności do grzechu – tzw. pożądliwości. Grzech cechuje zatem każdego wiernego, o czym mówi św. Jan: Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy (1 J I, 8). Dlatego ochrzczeni nieustannie powinni dążyć do nawrócenia (nazywanego drugim nawróceniem), a owo nawrócenie dokonuje się właśnie przez sakrament pokuty i pojednania. Jest to jedyna droga do uzyskania odpuszczenia grzechów popełnionych po chrzcie.
Podstawowa struktura sakramentu pokuty i pojednania składa się dwóch elementów: z jednej strony z aktów człowieka (czyli z żalu za grzechy, spowiedzi i zadośćuczynienia), z drugiej natomiast z działania Boga, który przebacza mu grzechy za pośrednictwem Kościoła. Kapłan jest znakiem i narzędziem miłosierdzia Bożego względem grzesznika.
Spowiedź Święta
- w dni powszednie – 15 min przed Mszą Świętą
- w niedzielę i święta – 15 min przed Mszą Świętą