WAŻNOŚĆ GROBU
Zgodnie z Ustawą o cmentarzach i chowaniu zmarłych z dnia 31.01.1959 r. (tj. Dz.U z 2019 r. poz. 1473, z 2020 r. poz. 284), termin ważności grobu upływa po 20 latach od daty pochówku lub po upływie terminu przedłużenia jego ważności.
Po tym terminie zarządcy cmentarza przysługuje prawo do zlikwidowania grobu.
Bardzo proszę, aby dokonać przedłużenia ważności grobów bliskich . Proszę o umówienie się telefoniczne i zabranie z sobą ostatniego zaświadczenia dotyczącego przedłużenia grobu. W celu umówienia spotkania proszę o tel. bądź sms na nr telefonu parafialnego – 576 398 611.
Przypomnę opłaty za groby przeznaczone są na utrzymanie cmentarza , wywóz śmieci. W roku 2024 planujemy naprawę ogrodzenia cmentarza i renowację bramy głównej.
Poświęcone opłatki oraz sianko na stół wigilijny możemy nabyć po każdej Mszy świętej w zakrystii. Dzielenie się opłatkiem w czasie Wigilii Bożego Narodzenia to znak braterstwa, pojednania, przebaczenia i jedności chrześcijan.
Nabywając opłatek w parafii, która jest również wspólną dużą rodziną – w dzień Wigilijny – jest potwierdzeniem wspólnoty parafialnej oraz tego, że przez chrzest jesteśmy wszyscy braćmi i siostrami w Chrystusie.
Ofiary składane z tej okazji są przeznaczone na cele remontowe parafii.
Każda parafia co pięć lat przeżywa Wizytację Kanoniczną. Biskup przybywa do parafii aby zapoznać się z całością działań duszpasterskich. Stara się także poznać jej kondycję materialną. Sprawdza również jak zostały wypełnione wnioski i zalecenie powizytacyjne.
Tegoroczna wizytacja została poprzedzona odpowiednim przygotowaniem. Przedstawiciele wydziałów Kurii Diecezjalnej podsumowali duszpasterstwo, sprawy ekonomiczne, budowlane parafii, sprawdzali stan techniczny organów, dokonali przeglądu ksiąg parafialnych, prowadzili rozmowy dotyczące muzyki w Kościele i pieśni liturgicznych.
Wizytacji przewodniczył ks. Biskup pomocniczy Adam Bałabuch.
W sobotę, 28 października br. o godz.12, na progu świątyni ks. Biskupa powitał nasz ks. proboszcz. Po uroczystym ingresie dostojnego gościa powitali przedstawiciele parafian, którzy poprosili ks. Biskupa o udzielenie bierzmowania młodzieży z naszej parafii – 25 osób przyjęło sakrament „dojrzałości chrześcijańskiej”. W uroczystej Mszy Świętej wzięli udział również księża z okolicznych parafii na czele z Księdzem Dziekanem.
Bóg zapłać ks. Biskupowi za modlitwę i głoszone do nas Słowo Boże oraz pasterskie błogosławieństwo.
W październiku 2022 r. W niedziele do grona ministrantów dołączyło 4 nowych chłopców . Jakubowi , Piotrkowi , Przemkowi i Krzyśkowi życzymy by służąc przy Bożym ołtarzu wzrastali w wierze i miłości do Pana Boga oraz byli przykładem dla rówieśników.
W czerwcu na terenie plebanii dokonano kolejnych prac porządkowych:
- drzewa – gałęzie uschłe, rosnące jak chcą ładnie przycięte,
- schodki skracające drogę z plebanii do kościoła, a zasypane ziemią i kamieniami, zostały odkryte i można po nich już chodzić,
- jak się wchodzi na plebanię po lewej stronie obok kojca dla psa była sterta starych kostek – 27 taczek kostki zostało przełożonych na inne miejsce, aby nie leżała taka sterta kamieni w których gromadziły się zaskrońce – w czasie przewożenia tej kostki kilka z nich tam miało swoje gniazdo.
Ponadto wysprzątano drugi garaż, w którym było składowisko nie wiadomo co – począwszy od starych rozpadających się taczek, a skończywszy na starych szklankach jeszcze z poprzedniego systemu.
Tak więc budynek gospodarczy w całości jest wysprzątany i wyczyszczony. W tym budynku pomalowano ostatnią ścianę zewnętrzną – tak że i w środku i na zewnątrz budynek jest bardzo zadbany.
W garażu zamontowano półkę z kowadełkiem do wykonania drobnych prac. Brama wejściowa na plebanię została pomalowana oraz metalowe drzwi w budynku plebanii gdzie składowany jest opał na zimę. Druga brama naprzeciw wejściowej – zamontowano dodatkowe mocowanie, aby się nie otwierała przy dużych wiatrach.
Również została pomalowana elewacja zewnętrza ganku – po roku była już brudna i nieładnie wyglądał ganek od zewnątrz. Również po 2 latach ganek musiał być pomalowany w środku i ponownie pomalowany preparatem grzybobójczym – ponieważ w zimie w wyniku różnicy temperatur na wiosnę znowu pojawiał się grzyb.
Na budynku plebanii zamontowano z drugiej strony budynku ledową lampę solarną – dzięki czemu otoczenie plebanii jest w nocy oświetlone. Koszt samych materiałów wyniósł około 1700 zł.
Nie licząc pracy – moi rodzice przez kilkanaście dni pracowali – dzięki czemu całe otoczenie plebanii jest zadbane i wszystko jest na swoim miejscu . Z tego miejsca im bardzo dziękuję, bo przyjeżdżając do mnie po raz kolejny ich wizyta związana jest z ciężka pracą, która wkładają w to by przestań parafii jaką jest też plebania i jej otoczenie były zadbane i ładne. Gdybym musiał kogoś zatrudnić do tych prac to koszty całości były by bardzo duże. Dlatego dziękuje bardzo moim Rodzicom za ogrom pracy jaki wkładają w tę parafię, przez wiele dni pracując za przysłowiowe dziękuję.
W najbliższym czasie również będzie doprowadzone do używalności WC, które jest przy murze kościoła.
Msze święte gregoriańskie
W naszej parafii możemy ofiarować za bliskich nam zmarłych Msze św. gregoriańskie, czyli łącznie 30 Mszy św. sprawowanych każdego dnia przez 30 dni. Poniżej możemy przeczytać informację o tych Mszach świętych .
,,Msza święta gregoriańska (potocznie gregorianka) to rodzaj Mszy świętej odprawianej codziennie przez 30 kolejnych dni (co daje w sumie 30 Mszy) w intencji jednej osoby zmarłej o darowanie jej kar w czyśćcu.
Praktyka ta zainicjowana została w VI wieku przez papieża Grzegorza Wielkiego, który polecił odprawianie w takiej formie Mszy za zmarłego mnicha benedyktyńskiego, przy którym znaleziono pieniądze, których ze względu na śluby ubóstwa nie powinien był mieć. Zgodnie z przekazem, trzydziestego dnia ów zakonnik miał się objawić papieżowi i podziękować za okazane mu miłosierdzie, dzięki któremu opuścił czyściec. Praktyka ta rozwijała się dalej od VIII wieku, najpierw w klasztorach, później wśród innych wiernych.
Istnieją szczegółowe regulacje kościelne dotyczące Mszy gregoriańskich. Określają one liczbę Mszy świętych na trzydzieści odprawianych w trybie ciągłym.
Ponadto określa się jednoznacznie, że Msze gregoriańskie mogą być odprawiane za jednego tylko zmarłego, nigdy zaś zbiorowo za kilku zmarłych. Wskazuje się także, że nie jest konieczne, aby takie Msze były odprawiane zawsze przez tego samego kapłana lub przy tym samym ołtarzu (kościele). Ważna jest ciągłość dni, same natomiast Msze święte mogą być sprawowane przez różnych księży i w różnych miejscach. Dwie Msze gregoriańskie tego samego cyklu nie mogą zostać odprawione jednego dnia, muszą to być dni po sobie następujące”.
Narodzenie Najświętszej Maryi Panny
Pismo Święte nigdzie nie wspomina o narodzinach Maryi. Tradycja jednak przekazuje, że Jej rodzicami byli św. Anna i św. Joachim. Byli oni pobożnymi Żydami. Mimo sędziwego wieku nie mieli dziecka. W tamtych czasach uważane to było za karę za grzechy przodków. Dlatego Anna i Joachim gorliwie prosili Boga o dziecko. Bóg wysłuchał ich próśb i w nagrodę za pokładaną w Nim bezgraniczną ufność sprawił, że Anna urodziła córkę, Maryję.
Nie znamy miejsca urodzenia Maryi ani też daty Jej przyjścia na ziemię. Według wszelkich dostępnych nam informacji, Maryja przyszła na świat pomiędzy 20. a 16. rokiem przed narodzeniem Pana Jezusa.
Z pism apokryficznych mówiących o Maryi należałoby wymienić przede wszystkim:Protoewangelię Jakuba, Ewangelię Pseudo-Mateusza, Ewangelię Narodzenia Maryi, Ewangelię arabską o młodości Chrystusa, Historię Józefa Cieśli i Księgę o przejściu Maryi. Największy wpływ wywarła na tradycję Kościoła Protoewangelia Jakuba.Pochodzi ona bowiem z roku ok. 150, jest więc bardzo bliska Ewangelii według św. Jana. Stamtąd właśnie dowiadujemy się, że rodzicami Maryi byli św. Joachim i św. Anna, i że Maryja jako kilkuletnie dziecię została przez rodziców ofiarowana w świątyni, gdzie też zamieszkała. Śladem tego opisu jest obchodzone w Kościele w dniu 21 listopada wspomnienie Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny.
Pierwsze wzmianki o liturgicznym obchodzie narodzin Maryi pochodzą z VI w. Święto powstało prawdopodobnie w Syrii, gdy po Soborze Efeskim kult maryjny w Kościele przybrał zdecydowanie na sile. Wprowadzenie tego święta przypisuje się papieżowi św. Sergiuszowi I w 688 r. Na Wschodzie uroczystość ta musiała istnieć wcześniej, bo kazania-homilie wygłaszali o niej św. German (+ 732) i św. Jan Damasceński (+ 749). W Rzymie gromadzono się w dniu tego święta w kościele św. Adriana, który był przerobiony z dawnej sali senatu rzymskiego, po czym w uroczystej procesji udawali się wszyscy z zapalonymi świecami do bazyliki Matki Bożej Większej.
Datę 8 września Kościół przyjął ze Wschodu – w tym dniu obchód ten znajdował się w sakramentarzach gelazjańskim i gregoriańskim. Święto rozszerzało się w Kościele dość wolno – wynikało to m.in. z tego, że wszelkie informacje o okolicznościach narodzenia Bożej Rodzicielki pochodziły z apokryfów.
W Polsce święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ma także nazwę Matki Bożej Siewnej. Był bowiem dawny zwyczaj, że dopiero po tym święcie i uprzątnięciu pól zaczynano orkę i siew. Lud chciał najpierw, aby rzucone w ziemię ziarno pobłogosławiła Boża Rodzicielka. Do ziarna siewnego mieszano ziarno wyłuskane z kłosów, które były wraz z kwiatami i ziołami poświęcane w uroczystość Wniebowzięcia Matki Bożej, by uprosić sobie dobry urodzaj. Na Podhalu święto 8 września nazywano Zitosiewną, gdyż tam sieje się wtedy żyto. W święto Matki Bożej Siewnej urządzano także dożynki.
We Włoszech i niektórych krajach łacińskich istnieje kult Maryi-Dziecięcia. We Włoszech istnieją nawet sanktuaria – a więc miejsca, gdzie są czczone jako cudowne figurki i obrazy Maryi-Niemowlęcia w kołysce. Do nich należą między innymi: Madonna Bambina w Forno Canavese, Madonna Bambina w katedrze mediolańskiej – najwspanialszej świątyni wzniesionej pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny; Madonna Bambina w kaplicy domu generalnego Sióstr Miłosierdzia. Matka Boża-Dzieciątko jest główną Patronką tego zgromadzenia. Czwarte sanktuarium Matki Bożej-Dzieciątka jest w Mercatello – znajduje się tam obraz namalowany przez św. Weronikę Giuliani (+ 1727).
Święto to przypomina nam, że Maryja była zwykłym człowiekiem. Choć zachowana od zepsucia grzechu, przez całe życie posiadała wolną wolę, nie była do niczego zdeterminowana. Tak jak każdy z nas miała swoich rodziców, rosła, bawiła się, pomagała w prowadzeniu domu, miała swoich znajomych i krewnych. Dopiero Jej zaufanie, posłuszeństwo i pełna zawierzenia odpowiedź na Boży głos sprawiły, że „będą Ją chwalić wszystkie pokolenia”.
brewiarz.pl
źrdódło: radiomaryja.pl
